Wat is Tao-Do

 

TAO staat voor de Chinese vertolking van ‘de weg’, DO voor de Japanse. De weg van de natuur, het leven, voortvloeiend uit het taoïsme.

 

Binnen Tao-Do zoeken we naar het ultieme gevecht waarbinnen de complete vechter zich kan aanpassen aan elke situatie, gewapend alsook ongewapend, man tegen man maar ook tegen meerdere aanvallers.


Ik moet toegeven dat je tegenwoordig op competitief vlak reeds een grote waaier hebt aan sporten. Een mooi voorbeeld daarvan zijn de all round vechters zoals UFC’ers. Een club oprichten waarin je een mix van allerlei vechtsporten en krijgskunsten onderwijst was pakweg 25 jaar geleden geen evidentie. Al gauw kreeg je toen de stempel van marginale straatvechter. Zelfs kick- en thaiboks was in België nog maar net aanvaard.


Ons doel is een zo compleet mogelijke vechter te zijn: boksen, trappen, werpen, grondwerk,... Eenmaal je een stevige basis hebt ga je verder met meerdere aanvallers. Dit vereist heel wat tactisch inzicht. Technieken in het man-tegen-mangevecht zijn hier nauwelijks van toepassing. Het zou bijvoorbeeld niet verstandig zijn om een grondgevecht aan te gaan wanneer er 3 aanvallers voor je staan. Terwijl je één van die aanvallers z’n vet zou geven op de grond kunnen zijn 2 vrienden je met plezier het hoofd inslaan.
Het is een heel complexe materie. Het is dan ook niet de bedoeling om hier het hele systeem uit te leggen want elke situatie vereist een andere aanpak. Maar ik kan je verzekeren dat je met een goeie allround basis ver kunt komen. Eenmaal er een goede fundering is kan je een stevige woning bouwen.

 

Het is ook niet onbelangrijk dat een mens na zijn jonge jaren nog steeds verder moet kunnen groeien. Wanneer onze conditie en spiermassa afnemen is het de bedoeling dat timing, precisie en techniek de bovenhand nemen. In mijn overtuiging vergroot op oudere leeftijd je technische bagage en inzicht, zodat je niet alleen jezelf maar ook je dierbaren kunt blijven verdedigen in noodsituaties. Ik zeg niet dat dit evident is maar het streven naar een lange loopbaan waar men blijft groeien maakt dat je van vechtsporter naar krijger groeit.


Door mijn jaren ervaring in het beoefenen van tai chi chuan, een interne krijgskunst uit China, heb ik geleerd mijn technieken efficiënter te gebruiken. Ik heb geleerd hoe ik mijn intern lichaam kan gebruiken. Door het beoefenen van ‘push hands’ vergroot je anticiperingsvermogen. Door het inoefenen van de vorm vergroot je de balans in je lichaam en een betere gronding. Je focus vergroot, lichaam en geest gaan in balans. Zonder enige twijfel zou ik deze kunst aanraden aan elke gevechtsporter als perfecte aanvulling bij elke discipline. De beoefening van tai chi chuan geeft mij de mogelijkheid om met mijn 70 kilo veel zwaardere en sterke tegenstanders te weerstaan.

 

Tot slot wil ik dit nog kwijt: vandaag de dag zijn er veel systemen waarbij je jezelf op een snelle manier leert verdedigen. Dit kan ik alleen maar toejuichen. Maar weet wel dat dit alleen maar werkt in beperkte situaties. Het vergt daarentegen jaren intensief trainen wil je zowel mentaal als fysiek de ziel, de kennis en de vaardigheden van de allround vechter voelen. In mijn bescheiden opinie heeft elke vechtsport, krijgskunst of verdedigingssysteem zijn nut en meerwaarde. Indien je de keuze maakt om dit als een levensweg te beschouwen wees dan niet bang te combineren. Zoek verder dan de sporter, krijger of vechter, op zoek naar het onbereikbare. De weg is vol passie, verdriet, vreugde en pijn. Maar onthoud ook dat we maar mensen zijn.

 

Wim Van De Poele